793. Bardzo NSFW czyli "Tylko dla ładnych pań"

Takie cudeńka tylko w Muzeum Medycyny Sądowej we Wrocławiu.
Za fotkę dziękuję Mirabelle C.:)

792.

PL:
"Jakimś cudem tatuaż denerwuje ludzi. Każdy drąży temat w poszukiwaniu przyczyn chęci posiadania tatuażu a nikt nie chce zauważyć w nim sztuki – choć właśnie jest. Nie zamierzam tłumaczyć fascynacji tatuażem osobom które w kółko zadają te same głupie pytania. Zresztą, mam czasem wrażenie, że ci, którzy tak drążą, są nawet gorsi od ich własnego wyobrażenia o tych wytatuowanych". 


Kanadyjski artysta i wykładowca Aba Bayefsky (1923-2001) zainteresował się tatuażem pod koniec lat 70. ubiegłego wieku, gdy zza granicy docierały do Kanady pierwsze oznaki społecznej akceptacji dla tej formy zdobienia ciała.  Bayefsky nie tylko nie pozostał biernym obserwatorem tatuażowej subkultury,  ale jego fascynacja zaowocowała wieloma wyjazdami do Japonii w latach 1979-1982. Podczas tych podróży spotykał się i portretował zarówno tych tatuujących jak i wytatuowanych. Przez lata także aktywnie korespondował z Japońskim Stowarzyszeniem Tatuatorów i Miłośników Tatuażu oraz mistrzem Horihide znanym jako Kazuo Oguri, dobrym znajomym Sailora Jerry'ego czy Eda Hardy'ego. W 1986 Bayefsky został mianowany honorowym członkiem Japońskiego Klubu Tatuażu.
Kanadyjski światek artystyczny nie podzielał jednak entuzjazmu Bayefsky'ego. Po wystawie w 1981 Thomas Beckett zauważa, że "Seria z Tatuażem nie została zbyt dobrze przyjęta. Tatuaż budził spore kontrowersje i jako atrybut outsiderów spod ciemnej gwiazdy dla jednych był czymś zbyt plebejskim dla innych zbyt krzykliwym". Mimo współczesnych mu opinii, prace Bayefsky'ego po jego śmieci były niejednokrotnie wystawione i wysoko cenione przez artystyczne grono. ENG:
English version is to be found at sangbleu.com/aba-bayefsky

791.

PL: RedApe czyli francuski artysta Frank Deniel, bierze na warsztat ikony popkultury i tatuuje je swoimi skojarzeniami. "Wypieprzę cie na śmierć" Myszki Miki rozwaliło mi głowę;)

ENG: RedApe, or if you prefer Frank Deniel, is a French artist who uses pop icons to tattoo them with his own thoughts. "I'm gonna fuck you over till you die" on Mickey Mouse totally blew my mind:)

790.

PL: ">Złe dziewczyny<  powstały, ponieważ sama byłam bardzo dobrą dziewczynką"  mówi o swoich pracach włoska malarka Titti Garelli

ENG: "I created >Bad Girls< because I've always been a good one" says an Italian painter  Titti Garelli.

789.

Juanita

PL:
Wytatuowane Kobiety to  owoc współpracy Christiny Theisen i Eleni Stefanou. O swoim projekcie mówią: "Tatuujemy się by wyrazić siebie, by zatrzymać pamięć o czymś, by oddać cześć umarłym albo by zmienić to co dała nam natura - by odzyskać kontrolę.
Tak jak inne elementy naszego wyglądu, tak i tatuaże nawiązują do tego jak żyjemy i opowiadają naszą historię. Kobiety - których wytatuowana historia jest znacznie krótsza - tatuują się z chęci przełamania stereotypów piękna, kobiecości czy płciowości jako takiej.
Pokazujemy kobiety wraz z ich tatuażami, próbując tym samym uchwycić ich osobowość, zamiast jak wszędzie skupiać się na samym tatuażu. Naturalnym środowiskiem i współczesnym klimatem świadomie odcinamy się od estetyki rozerotyzowanych modelek które zdominowały tatuażowe magazyny i kulturę popularną.
Kobiety które podzieliły się z nami swoimi historiami tatuowały się w przeróżnych momentach swojego życia. Od pracy w marynarce handlowej w 1950, po wyjście z nałogu narkotykowego, od leczenia serca po rozpadzie długoletniego związku, po chęć pokazania, że nie ma sensu oceniać kobiety po wyglądzie.
O tatuażu często mówi się, że jest oklepany i banalny; są nawet tacy, którzy twierdzą, że porządna kobieta nigdy nie zdecydowałaby się na tatuaż ("dziara blachary" wciąż jest żywym określeniem). My jednak wierzymy, że niezmienność i niezmywalność tatuażu świadczy tylko o tym, jak wielką ma wartość jako środek komunikacji i wyrażenia siebie".

ENG:
Women with Tattoos is a collaboration between Christina Theisen and Eleni Stefanou. As they state: "We get tattoos to express creativity, to evoke a memory, to pay tribute to the deceased, or to change what we feel nature has imposed on us – to take back control.
As with other aspects of human appearance, tattoos come with a social context and a personal story. For women – who have had a different and shorter relationship with inked skin – tattoos can and are used to challenge the limitations of ideals such as beauty, femininity and gender norms.
Our project seeks to capture the personal and the individual, embracing each woman and her tattoos as one, rather than isolating or magnifying the inked parts of her body. At the same time, by using
natural environments and the context of urban Western culture, we intentionally move away from the sexualised glamour model aesthetic that dominates tattoo magazines and popular culture.
The women who shared their stories with us acquired their tattoos through different paths – from setting sea with the merchant navy in the 1950s to overcoming drug abuse, from emerging from the ruins of a long-term relationship to showing the world that there is more depth and edge to a woman than her looks may reveal.
Tattoos are often described as banal and common; some people are even predisposed to the idea that tattoos are giveaways of class or promiscuity (we hear the term ‘tramp stamp’ still used today). In fact, we believe that their endurance through time and across cultures affirms their value as a means of expression and communication".

Elise

Candy

Jet

Tanya

Sarah

788.

Audrey and Strommer, pasjonaci bodmodu / body modification community members

PL:
Mogłabym bez końca trawić czas na stronach które pokazują mieszkańców jakiegoś miasta bądź członków jakiejś społeczności. Lubię się czasem zastanowić na ile poza, mina czy ubranie utrwalone na zdjęciu oddaje charakter danej osoby. Jeśli wy też - to "Portlandia" Kirka Crippensa przedstawiająca mieszkańców Portland, podobno najbardziej hipsterskiego, przepalonego ganją, lewackiego i białego miasta w USA, na pewno wam się spodoba:)

 ENG:
I'll never get tired of projects showing i.e. city inhabitants or community members, I could spend hours watching the pictures, wondering sometimes if models' pose, face or clothes truly express themselves. If you know the feeling, I'm sure you'll love "Portlandia" by Kirk Crippens, a photographer who decided to show us some people of Portland, this so called city of liberal, white and pot-addled hipsters.

Theresa "Darklady" Reed blogerka erotyczna / sex blogger

Jedediah Aaker, brodacz / beardman

Nik Sin, aktor / actor

Rachael Reckless, tancerka i striptizerka / dancer and stripper

787.

PL:
"Stadionowi chuligani" polskiego artysty Jakuba Najbarta. Kilka słów o tych pracach znajdziecie na krakow.gazeta.pl

 ENG:
"Hooligans" by a Polish artist Jakub Najbart.