PL:
"Teraz już wiem jak to jest być czarnym i odrzucanym, tylko dlatego, że wyglądasz jak wyglądasz. Teraz znam to uczucie" mówi Bryon Widner, były skinhead, z całym ciałem poznaczonym ideologicznymi tatuażami. Z trudem wyrwawszy się z objęć Vinlanders Social Clubu, grupy którą sam stworzył, Widner, walczy dalej, by utrzymać rodzinę, swoją żonę Julie oraz czworo ich dzieci, i traci nadzieję, bo jeszcze zanim otworzy usta, tatuaże mówią wszystko... Bez ubepieczenia zdrowotnego i bez pieniędzy na operację, planuje kupić kwas, wierząc, że blizny będą szokować mniej niż nienawistne tatuaże.
Dzięki determinacji żony, Widnerowi udaje się nawiązać kontakt z Southern Poverty Law Centre, niepaństwową organizacją podejmującą skuteczne działania przeciw faszystowskim i rasistowskim ugrupowaniom. SPLC decyduje się pomóc w sfinansowaniu usuwania tatuaży. W tym samym czasie rodzi się pomysł, by nakręcić dokument. I tak powstaje "Erasing Hate" (pol. "Wymazując Nienawiść"), zapis 16. miesięcy, podczas których Widner przeszedł dwadzieścia pięć zabiegów (większość pod narkozą), zapis nieopisanego bólu, ale też czasu pełnego wsparcia i miłości Julie, a także wiary otoczenia, że nowa twarz, pozwoli naprawe rozpocząć Widnerowi nowe życie.
Dziś Widner ma twarz i szyję wolną od tuszu i pracę, tatuaże na rękach i torsie powoli zakrywa neutralnymi wzorami, i choć po usunięciu tatuażu cierpi na brak pigmentu na szyi i dłoniach, miewa częste migreny i musi unikać słónca, to jak twierdzi "to mała cena za to, by znów być człowiekiem".
ENG:
A story of reformed skinhead Bryon Widner, removing facial tattoos, embracing family life and becoming human - find out more at the website of the movie: Erasing Hate .
Skrócona wersja dokumentu tutaj / A shortened version of the documentary can be watched here:
