PL:
"Po ponad dziesięciu miesiącach przygotowań, ja, mój brat i nasz przyjaciel Taka, w końcu, po raz pierwszy spotykamy Soichiro, członka Yakuzy. Soichiro od razu przechodzi do rzeczy. Mówi, że to co chcemy robić, jest praktycznie niemożliwe. Że nikt z zewnątrz nigdy wcześniej nie był świadkiem tego, co chcę utrwalić na kliszy. Jemy, pijemy, palimy, wymieniamy podarunki.
Zaprasza nas do swojego gabinetu. Znów rozmawiamy. Pokazuję mu swoje wcześniejsze prace. Mówi, że fotografuję w japoński sposób. Śmieje się, gdy pytam czy to prawda, że każdy członek rodziny ma tatuaż i czy tatuowanie bardzo boli.
Potem pokazuje swoje.
Każdy tatuaż jest bardzo osobisty, pełen znaczeń zarówno dla jego posiadacza jak i jego rodziny.
Jedynym tatuatorem rodziny jest mistrz Horikyo.
Nie możemy jeszcze robić zdjęć, ale już wiemy. Soichiro podjął decyzję. Nasz projekt właśnie się rozpoczął i będzie trwał przez kilka najbliższych lat. Mój brat, ja... i Soichiro. Poznający się, opowiadający historię... Mam nadzieję, że wszystko pójdzie po naszej myśli."
Fotograf Anton Kusters napisał te slowa w styczniu 2009 roku, dziś projekt “ODO YAKUZA TOKYO” ma na swoim koncie dwie edycje książki, mnóstwo wyróżnień i wystaw.
Więcej znajdziecie na antonkusters.com
ENG:
"After more than 10 months of preparation and ground work by my brother and our dear friend Taka-san, finally, for the first time, we all meet over dinner. At first, Soichiro lays down the rules. Tells us what we want to achieve is near impossible. He says that the things we want to document, no outsider has ever been allowed to bear witness to. We eat, drink, smoke, and exchange gifts.
He invites us to his office. we talk some more. I show previous work. He tells me I photograph with a Japanese eye. He laughs when we ask if it’s true that all family members have tattoos, and if it’s painful to get one.
Then he shows his.
Each tattoo is so personal, he says, full of meaning to the bearer and his family. Only Sensei Horikyo tattoos for his family.
No pictures allowed yet, but now we know. Soichiro walked the walk and committed. Our project has begun for the next couple of years. My brother and I… and Soichiro. Becoming friends, telling the story… I hope everything will work out."
These are words written by the photographer Anton Kusters in January 2009. Today the second edition of the “ODO YAKUZA TOKYO” book is now out.
To know more, visit: antonkusters.com
