Pokazywanie postów oznaczonych etykietą fotografia/photography. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą fotografia/photography. Pokaż wszystkie posty

sobota, 12 stycznia 2013

740.


PL:
"Zacząłem być skinheadem jakoś na początku lat 60. i przestałem, gdy się okazało, że bycie skinheadem oznacza regularne bijatyki, i że te bijatyki bolą. Potem, w połowie lat 70 wróciłem, już jako fotograf, i byli to zupełnie inna subkultura.
Właśnie z tamtego czasu pochodzą te zdjęcia.
Z tego co wiem, każda z tych osób albo odbywa wyrok, albo nie żyje. Mam nadzieję, że to nieprawda, ponieważ nie wszyscy oni byli źli. Byli po prostu zagubieni i pozbawieni nadziei. Wątpię jednak, by któreś z nich wyszło na prostą. Wciąż kręcę się po naszych starych rejonach, chodzę na koncerty i do klubów, a mimo to, ani razu nikogo z nich więcej już nie spotkałem."
Derek William Ridgers dla Vice.

ENG:
"I was a skinhead in the late ’60s and gave it up when I discovered it involved fighting and that fighting hurts. Then, in the mid- to late ’70s, I hung out with them again as a photographer and it was a totally different scene.
These photos are from that era.

 For all I know they are all dead now or in jail. I hope I’m wrong because a lot of these guys were not, basically, bad guys. They were just very confused and they had very little hope. I doubt any of them are doing all right. I still hang out in most of the areas I photographed these Skinheads in, and I still go to a lot of gigs and nightclubs, and I never, ever see any of them."
Derek William Ridgers for Vice.






piątek, 31 sierpnia 2012

726.



Claudia


PL: Projekt "Pricked Reality - Picture Book-Women" ("Wydziabana rzeczywistość - Kobiety z Obrazkami" - wolne tłumaczenie rdzy) to dziewięć wytatuowanych Niemek w obiektywie  fotografa Borisa Schmalenbergera i próba odpowiedzi na pytanie, na ile to tatuaż kształtuje obraz kobiety, a na ile to kobieta kształtuje obraz tatuażu. 

ENG: "Pricked Reality - Picture Book-Women" is a German photographer Boris Schmalenberger's project in which, by picturing nine tattooed women, the autor tries to find out if it's tattoo that creates a woman's social picture or it's just the other way round.



Beccy

Julia

Laura

piątek, 15 czerwca 2012

722.





PL:
Paul Ripke, niemiecki fotograf, znany głownie ze swoich zabaw z programami graficznymi (że wspomnę tylko zamianę głów ) w swoim nowym projekcie 'Hands Up!" bierze na warsztat stereotypy i symbolikę gestów, po raz kolejny pokazując, jak wiele znaczą gesty i jak bardzo potrafią zastąpić słowa. Więcej zdjęć z tej serii znajdziecie na paulripke.de/handsup .


ENG:
Paul Ripke a German photographer, mostly known for his photomanipulations  ( just to mention the head exchanging ), in his new project called "Hands Up!" faces (sic!) stereotypes and gesture meaning, proving how significant they can be and how easily even basic fingers moves can replace words. More pictures of the series can be found at paulripke.de/handsup.




czwartek, 17 maja 2012

717.


PL: 
28letnia Mya Wolf, od 9 lat freeganka (czy też friganka czy też niezależna smakoszka jak chcą niektórzy),  w alejce za supermarketem pokazuje fotografowi swój 'wegański' tatuaż. Freeganie (zwani też kontenerowcami) to ludzie żywiący się jedynie tym, co znajdą w śmietnikach, a co nadaje się jeszcze do spożycia.
Fotografował Ben Nelms a więcej zdjęć z  reportażu o freeganach znajdziecie na wyborcza.pl/Freeganie czyli jak jesc za darmo .

ENG:
Mya Wollf, 28, a practising 'freegan' who has been vegan for nine years, shows off her 'vegan' tattoo in an alley behind Commercial Drive in Vancouver, British Columbia. A 'Freegan' is someone who gathers edible food from the garbage bins of grocery stores or food stands that would otherwise have been thrown away.
The photographer is Ben Nelms and if you're interesting in seeing more pics and knowing more about freeganism keep on reading at: .theglobeandmail.com/freegans find dinner indumpsters



poniedziałek, 2 kwietnia 2012

710.


PL:
"Czerwona Kanapa" projekt bułgarskiego fotografa Lyubomira Sergeeva.

ENG:
"The Red Canapé" by a Bulgarian photographer Lyubomir Sergeev.




piątek, 16 marca 2012

705.


PL:
Patrząc na te zdjęcia autorstwa Lali Roe mogę tutaj tylko zacytować fragment "Szklanego Klosza" Sylvii Plath:
"Gorąca kąpiel jest dobra na wszystko, no, prawie na wszystko. Kiedy bywa mi tak smutno, że chciałabym umrzeć, albo kiedy jestem zbyt zdenerwowana, żeby zasnąć, albo zakochana w chłopcu, którego nie zobaczę przez cały tydzień, wpadam w skrają depresję, a w końcu mówię sobie: - Pójdę i wezmę gorącą kąpiel."
Więcej zdjęć Lali Roe znajdziecie na: http://www.saatchionline.com/leasepics

ENG:
Seeing these pics by Lala Roe, I don't find better words than this quote from Sylvia Plath's "The Bell Jar":
"There must be quite a few things a hot bath won’t cure, but I don’t know many of them. Whenever I’m sad I’m going to die, or so nervous I can’t sleep, or in love with somebody I won’t be seeing for a week, I slump down just so far and then I say: “I’ll go take a hot bath.”
Just go and see more bath pics taken by Laka Roe on: http://www.saatchionline.com/leasepics




poniedziałek, 12 marca 2012

704.

Arek, kierownik zaopatrzenia na wyższej uczelni / purchasing manager at a university


PL:
"Głównym zamysłem [projektu fotografów Eweliny i Marcina Kochan - przyp. rdzy] jest chęć udowodnienia, że ludzie wytatuowani również mogą pracować na odpowiedzialnych stanowiskach czy też zajmować się 'ważnymi' rzeczami, nie rezygnując ze stylu swojego życia, czy posiadanych zainteresowań. Są takimi samymi członkami społeczeństwa jak inni, mają prawo do tych samych rzeczy. Jednak nie zawsze tak jest... Wciąż zdarza się, że (...) bogatej historii tatuażu najczęściej przytaczany jest ten najmniej chlubny fragment, który już dawno nie ma nic wspólnego z rzeczywistością."
Projekt jest wciaż otwarty, więc jeśli chcesz stanąc przed obiektywem, śledzić na bieżąco, albo po prostu zobaczyć więcej klikajcie na: http://www.facebook.com/ewelina.marcin.blog


ENG:
"The main idea of the [Ewelina and Marcin Kochan's project] is to proove, that the tattooed people can also occupy a responsible positions or take care of 'important' matters without giving up on their lifestyles or hobbies. They're members of the society just like any other person, a have the same rights. But it's not always like that... There're still people to whom only tattoo corresponds to the least proud side of its rich history, that has no longer anything to do with the reality."
Find out more at http://www.facebook.com/ewelina.marcin.blog



Klaudia, inżynier budownictwa / building engineer


Damian, prawnik / lawyer


Ewa, wizażystka / make-up artist

czwartek, 8 marca 2012

703.

PL:
Praktykujący jogę dzielą się na tych, dla których ciało to święte naczynie którego nie powinno się kalaćtuszem. I takich, dla których skóra to ruchome płótno, na którym można wyrazić swoje myśli, ideały, inspiracje.
"Ruchome płótno" Emily S. Rueb dla New York Timesa (<- klik po wiecej). Fotografie: Piotr Redliński.


ENG:
For some yoga practitioners, the body is a sacred vessel that should not be tainted. For others, the skin represents a blank, movable canvas for tattoos displaying thoughts, texts and deities that inspire and inform their practice.
"Movable canvas" by Emily S. Rueb for New York Times (<- klik po wiecej). Photography: Piotr Redliński.


PL:
David Life, 61: "Tatuaże są pozwalają upamiętnić ważne chwile."

ENG:
DAVID LIFE, 61: "Tattoos mark a moment in time you want to give credit to."


PL:
RAPHAELLE ROMANA, 33: "Z korzeniami głęboko w ziemi i gałęziami skierowanymi ku niebu, drzewo symbolizuje dwubiegunowość ludzkiej egzystencji: życie i śmierć, dobroi zło".

ENG:
RAPHAELLE ROMANA, 33: "The tree is rooted to the earth and at the same time it reaches for the sky. It's a reference to the duality of humanity: life and death, good and evil."


PL:
DOUGLAS ABRAHAM, 41 zaczął się tatuować w "dziwaczne rzeczy" gdy miał 30 lat. Dziś nosi na sobie sanskryckie, japońskie i tybetańskie słowa i symbole.

ENG:
DOUGLAS ABRAHAM, 41 started layering "creepy crawly things" all over his body when he was in his 30s. They include Sanskrit, Japanese and Tibetan imagery and phrases.


PL:
LULA TRAINOR (lewa) i ADRIANA RIZZOLO (prawa), obie 28: Sanskrycka mantra oznaczająca: "Oby wszystkie istnienia trwały w pokoju i wolności"

ENG:
LULA TRAINOR (on the left) and ADRIANA RIZZOLO (on the right) both 28: A mantra in Sanskrit which translates: "May all beings be peaceful and free."

poniedziałek, 5 marca 2012

702.

Francoise, 61, nauczycielka informatyki / Francoise, 61, IT teacher.

PL:
Jak już jesteśmy przy szkolnych projektach, to nie sposób nie pokazać prac młodej francuskiej fotografki Léa L'Azou i jej serii zatytułowanej "Ma grand mère est tatouée." czyli "Moja babcia ma tatuaże" (czyli dziekujemy Kapitanie Oczywisty!;))



ENG:
Speaking of school projects, here comes Léa L'Azou, a young French photographer, and her series titled: "Ma grand mère est tatouée." which translates to "My grandmother has tattoos" (haha thank you Captain Obvious;)).



Roger, 75, emerytowany wojskowy / Roger, 75, retired military


Nicole, 68, 2 dzieci, 6 wnuków / Nicole 68, 2 kids, 6 grandchildren


Marc, 55, 2 dzieci, projektant / Marc, 55, 2 kids, designer

sobota, 3 marca 2012

700.


PL:
"Ludzięta" (połączenie słów 'ludzie' i 'zwierzęta') to wspólny projekt stylistki fryzur Asashi która ułozyła włosy 6 modelom (trzem dziewczynom i trzem chłopakom) i których następnie sfotografowała, oraz londyńskiego ilustratora Yuko Kondo który na zdjęcia nałożył swoją grafikę dając początek Ludziętom.
Kliknij na zdjęcia, żeby powiększyć.


ENG:
The idea for Hunimals originated from a word play: When the words human and animal are combined it results in Hunimal.
It is a collaboration of a hair stylist Asashi, who styled the hair of 6 models (3 boys, 3 girls), which were then photographed, and Yuko Kondo a London-based illustrator who drew on the face and body in the photos to create Hunimal characters.
Click on the pic to enlarge.



środa, 8 lutego 2012

685




PL/ENG:
Tatuator/Tattooer Liam Sparks w obiektywie/lensed by Emily Hope

niedziela, 5 lutego 2012

683.



PL:
Zdjęcia te to częśc projektu "Flesh Love" autorstwa japońskiego fotografa Fotografa (sic!) Hala przestawiającego pary otulone folią spod której odessano powietrze. Hal włóczy się po dziwnych barach i tego typu miejscach, szukając charakterystycznych par, a potem opowiada im o swoim pokręconym pomyśle, licząc, że zechcą wziąć w nim udział.
Więcej przyduszonych miłością znajdzuecie na photographerhal.com.


ENG:
A Japanese photographer based in Tokyo who goes by the name Photographer Hal has created this wonderful series called “Flesh Love,” which features a number of couples who are vacuum sealed together. He likes to go to underground bars and places like that in order to find a couple that he thinks is interesting. He then approaches them with the idea of his bizarre project and hopes that they are willing to do something that is far out there.
Go see more sealed love at: photographerhal.com









czwartek, 2 lutego 2012

680.

Magda/1988/Student/Studentka

PL:
Nie raz i nie pięć pisałam jak mocno przejedzona jestem wyczyszczonymi i przefiltrowanymi do granic twarzami, bez jednej skazy, bez niczego co pozwoliłoby skupić się na tej twarzy na dłużej niż sekundę.
Projekt Błażeja Mrozińskiego Pokaz Swoją Twarz to (prawie) spełnienie moich marzeń. Fotografując twarze bez makijażu, takie jakimi są, ze wszystkim co piękne i ze wszystkim co szpetne, a przy tym ledwo używając programu graficznego Mroziński robi z widza prawie podglądacza. I bardzo mi się to podoba.
Więcej na pokaztwarz.pl


ENG:
Not once I mentioned here how fed up I was (and I still am) with clean and clear faces with no marks, nothing that would really drag my attention and keep it for a little longer than a second.
Błażej Mroziński's project Show Your Face (almost) made my dreams come true. Picturing people faces with no make up, just the way they are, with all the pretty features and all the imperfections, barely using photomanipulation, Mrozinski makes us rather voyeurists than just viewers. And I love it this way.
Find out much more at: pokaztwarz.pl


Wojtek/1976/Creative Director/Dyrektor Kreatywny

Kaja/1978/Makeup Artist/Makijażystka

Paulina/1992/Pupil/Uczennica

Monika/1981/Feminist/Feministka

Rafal/1982/Editor/Redaktor