PL:
"Zamknijmy drzwi. W sinej poświacie celi, ciała także wydają się niebieskawe. Siedemnastu mężczyzn oczekuje ciebie. Stłoczonych, mimo dużego formatu tryptyku Natashy Ivanowej. Podporządkowani władczej, niewidomej i nagiej kobiecie, czekają w ciszy na coś nieokreślonego, coś miedzy modlitwą a groźbą".
Prace Natashy Ivanowej są mocno inspirowane "Encyklopedia rosyjskich tatuaży więziennych" Danziga Baldaeva, sama artystka twierdzi, ze interesuje ją bardziej sylwetka niż tatuaż, ciało które staje się słowem w dosłownym sensie. Malarstwo to także forma ucieczki, pozwalająca na pełną swobodę: "Moi więźniowie opowiadają o tym co we mnie najbardziej pierwotne, bezpośrednie, szczere a także okrutne".
Wiecej znajdziecie na barbarian-art.com/ivanova
ENG:
"Let’s shut the door. In the bluish light of the cell, the bodies are blue, too. Seventeen men are waiting for you. Cramped, despite the huge format of the new triptych “Brothers” devised by Natasha Ivanova. A woman dominates them, imperious, blind and almost naked. They patiently wait in silence for something vague, between prayer and threat."
Russia-born, Germany-based painter Natasha Ivanova's art is highly inspired by Danzig Baldaev‘s 'Russian criminal tattoos', but as she claims, she's rather interested in human figure than the tattoos. The body, which becomes language per se, fascinates her. Painting is her refuges, where she can do anything; 'My prisoners talk about the things in me that are the most raw, the most direct, the most honest and the most cruel, too'.
Fancy some more? barbarian-art.com/ivanova
