732.

PL: 
Koty (dom dzielę z trzema) i tatuaże (skórę dzielę z całym mnóstwem) chyba nigdy mi nie spowszednieją, a połączenie jednego i drugiego (choć tatuowanie żywych kotów uważam za barbarzyństwo pierwszej wody) to połączenie podwójnie interesujące. Pewnie dlatego, odkąd tę związaną z tatuażem część facebooka obiegła powyższa ilustracja, szukałam jej autora. Jak zwykle jednak w takich przypadkach, autor nawet jeśli gdzieś był wspomniany, to jego imię utonęło w mnogości udostępnień na serwisach typu tumblr czy pinterest, a symbol w prawym dolnym rogu nic mi nie ułatwił. Autora, i przy okazji inne wytatuowane przez niego koty, znalazłam dziś, przeglądając archiwalny numer Tattoo Artist Magazine .
Kazuaki "Horimoto" Kitamura  to Japończyk mieszkający i tatuujący w kalifornijskim nomen omen Japantown, były uczeń Horiyoshi III, wielbiciel kotów i tradycyjnej japońszczyzny, autor książki "Immovable" (pol. "Nieporuszony") o buddyjskim bóstwie Fudo Myo-o . Tak w razie, gdyby ktoś was zapytał;)

ENG:
Loving cats and tattoos (and sharing my house with three kitties and my skin with loads of ink) I find these neverending interests, and I really like them mixed ( although tattoing real cats is nothing more than stupid and barbaric). That's why, when the tattoo-related part of Faceboom was sharing the illustration above, I started searching for its author. Needless to say, how hard it was, as people tend to share the pic not the author's name, that eventually disappears.  But in the end, as it often happens, I've found not only the author, but more tattooed cats, reading an old issue of Tattoo Artist Magazine.
Kazuaki "Horimoto" Kitamura  is a Japanese artist living and tattooing in Japantown CA, an apprentice of Horiyoshi III and a cat lover who recently released a "Immovable" book, a guide to understand Fudo Myo-o, the Japanese Buddhism deity. Just in case anyone wondered:)

731.

PL:
Inga Poslitur, rosyjska malarka mieszkająca na nowojorskim Brooklynie tak mówi o swoich pracach: "Spędziwszy wieczność na prywatnych rozmowach z kobietami które spotkałam w swoim życiu,  zaczęłam  zauważać pewną prawidłowość w tym, z czym wszystkie się zmierzamy. Społeczeństwo nakłada niesamowitą presję na kobiety, by najpierw rodziły dzieci, a dopiero potem zastanawiały się, czy chcą robić karierę. Powinny być paniami domu, żonami i matkami. Takie poświęcenie siebie w imię miłości, bez żadnego wsparcia czy szacunku ze strony społeczeństwa. Nie wspominając już o członkach rodziny, która wymaga od kobiety, by dbała o innych, kosztem siebie, by cudze potrzeby stawiała ponad swoimi. Mam wręcz wrażenie, że zbyt ambitne kobiety, albo te, chcące raczej robić karierę niż tworzyć rodzinę są piętnowane.
Takie zachowanie postrzegam jako odciskanie stygmatu na kobiecej psychice, zachowaniu i decyzjach, co poniekąd nawiązuje do tatuażu - niezmywalnego znaku na skórze. W moich pracach, tatuaż to fizyczne ukazanie tego, jak jesteśmy programowane. Mam nadzieję, że zwrócę tym uwagę na to, jak społeczne oczekiwania wpływają na kobietę. Chcę wpłynąć na kobiety, pokazać im, że mogą być niezależne i stawiać swoje potrzeby na pierwszym miejscu. I czasem nawet pośmiać się z siebie."


ENG:
Inga Poslitur, a Brooklyn-based Russian painter on her work: "Having had endless conversations on personal topics with women I met in my life, I can see that certain social issues women are battling with are largely universal.  There is tremendous pressure from society on women to have babies first before even considering a career path and establishing themselves in the workforce.  A pre-defined career path is to be a homemaker, a housewife.  This is widely considered to be a labor of love, without direct compensation, or respect from the society.  There is also pressure from family members to place the needs of others first and to take care of those to the detriment of oneself.  There is a certain stigma attached to women who are too ambitious, or who want to build a career instead of having a family.
Such social conditioning, as I see it, is a permanent mark on women’s behavior, psyche, and decisions.  Tattoos are permanent markings on the skin, and in this permanence, they are related to social conditioning.  In my series of paintings, tattoos are a physical manifestation of the women’s programming.
With this series of paintings, I hope to bring attention to how social expectations of family, religious institutions, and society create conditioning, which influences women’s lives. I want to increase this awareness among women in hopes that it may help them think and make decisions independently, especially to take care of themselves first.  An occasional good laugh at ourselves is a welcome bonus, too."

713.

PL:
W ramach przeciwwagi dla oklejonych czasowymi tatuażami jajek na twardo, obrazków przedstawiających wytatuowane pisanki i całej tej reszty zabawnego badziewia - mroczna, pełna cierpienia, smutku i pasji strona Wielkiejnocy autorstwa kanadyjskiej malarki Marianny Gartner.

ENG:
Surrounded by all this tattooed easter crap, everyone seem to forget about the other side of Easter, the one full of suffering, sadness and passion. But here I come, showing you works of the Canadian painter Marianna Gartner.

707.

PL:
Prace Cesara Santosa, kubańskiego artysty na amerykańskiej ziemi, zgodnie z myślą, że"sztuka inspirowana sztuką nie jest bynajmniej odpowiedzią na pytania o istotę tejże. W dodatku już pełna zagadek i tajemnic, sztuka dodatkowo je mnoży", nie tylko cieszą oczy techniką, ale będąc mieszanką popu ze sztuką wysoką, tworzą nową jakość i każą inaczej spojrzeć na choćby uśmiech Rembrandta (powyżej).

ENG:
The work of Cesar Santos, a Cuba-born US based artist goes along with the quote "art about art need not answer all the questions about art. Riddled as it is with riddles and enigmas, art lends itself to further riddles and enigmas." not only by pleasing viewer's eyes with the techinque, but also by creating a new quality mixing pop elements and high art, making us thinking about i.e. Rembrandt's smile (above) in a different way we all used to.

661.

PL:
"Ten kapitan mógłby wam opowiedzieć niejedną historię. Od dawna nie polował na wieloryby, ale tatuaże przypominają mu stare, dobre dni. Ten na piersi upamiętnia zatonięcie wielorybnika Essex, tego samego o tórym pisał Melville w Moby Dicku. Inne przedstawiają morskie stworzenia które widział podczas rejsów. Siedzi na kupie dziwactw wyciągniętych podczas połowów z dnia morza."
Obraz i słowa: Skot Olsen

ENG:
"The sea captain in this painting has a lot of stories to tell. Even though his days of whaling are over, he still remembers the good old days with his tattoos. The tattoo on his chest commemorates the sinking of the Essex, the actual event that Herman Melville based Moby Dick on. The other tattoos show strange creatures he has seen during a life at sea. He sits on a pile of weird things he has pulled up in his nets and traps from the bottom of the sea."
bith, the painting and the words are by Skot Olsen

659.

PL:
Jako dziecko Ellen Rose uwielbiała cyrk, jednak największe wrażenie wywarła na niej historia uwięzionej przez dzikich i wytatuowanej wbrew własnej woli kobiety. Już dorosła, Rose rozpoczęła serię obrazów zatutuowaną "Cyrk", inspirowaną zdjęciami z lat 1910-1935.
Jeśli wam się podoba, zobaczcie więcej na ellenroseart.com

ENG:
As a child Ellen Rose was fascinated by circus, but it was the tattooed-lady, tattooed against her will by wild jungle man, who left an indelible impression on 10-year-old mind. As a grown-up Rose started a "Circus Series" taking her images from 1910 to 1935 vintage photos.
If you want to see some more, visit: ellenroseart.com

642.

PL:
"Zamknijmy drzwi. W sinej poświacie celi, ciała także wydają się niebieskawe. Siedemnastu mężczyzn oczekuje ciebie. Stłoczonych, mimo dużego formatu tryptyku Natashy Ivanowej. Podporządkowani władczej, niewidomej i nagiej kobiecie, czekają w ciszy na coś nieokreślonego, coś miedzy modlitwą a groźbą".
Prace Natashy Ivanowej są mocno inspirowane "Encyklopedia rosyjskich tatuaży więziennych" Danziga Baldaeva, sama artystka twierdzi, ze interesuje ją bardziej sylwetka niż tatuaż, ciało które staje się słowem w dosłownym sensie. Malarstwo to także forma ucieczki, pozwalająca na pełną swobodę: "Moi więźniowie opowiadają o tym co we mnie najbardziej pierwotne, bezpośrednie, szczere a także okrutne".
Wiecej znajdziecie na barbarian-art.com/ivanova

ENG:
"Let’s shut the door. In the bluish light of the cell, the bodies are blue, too. Seventeen men are waiting for you. Cramped, despite the huge format of the new triptych “Brothers” devised by Natasha Ivanova. A woman dominates them, imperious, blind and almost naked. They patiently wait in silence for something vague, between prayer and threat."
Russia-born, Germany-based painter Natasha Ivanova's art is highly inspired by Danzig Baldaev‘s 'Russian criminal tattoos', but as she claims, she's rather interested in human figure than the tattoos. The body, which becomes language per se, fascinates her. Painting is her refuges, where she can do anything; 'My prisoners talk about the things in me that are the most raw, the most direct, the most honest and the most cruel, too'.
Fancy some more? barbarian-art.com/ivanova

641.

PL:
Będąc absolutniezakochaną w Moby DickuMelville'a po prostuuwielbiam prace Marii Seny, amerykańskiej artystki i tatuatorki której prace łączące w sobie elementy rysunku, malarstwa, flashów i ilustracji z podręczników medycyny są mocno osadzone w klimacie vintage.

ENG:
Being allMoby Dick's fanI justadore work of Marie Sena, an American tattooist and illustrator whose her vintage inspired works fall somewhere between illustration and painting, tattoo design and medical illustration.

616.

PL:
"Mocno wytatuowane, sportretowane w moich pracach kobiece pionierki w tej branży, odważnie przejmują kontrolę nad swoim wyglądem, konfrontują tradycyjne pojmowanie kobiecego piękna z ozdabianiem go rysunkami tworząc tym samym nowy kanon urody. Jednak mimo ze kobiety te wyprzedziły modę i nadały rytm współczesnemu postrzeganiu tatuażu, większość przedstawicielek płci pięknej nadal woli tatuować te części ciała, które łatwo zakryć ubraniem. Wpływanie na wygląd swojego ciałą i kontrola nad tym, czy inni widzą te zmiany to oznaka siły i władzy nad sobą. W świetle powyższego, wzrost popularności tatuowania wsród kobiet, może być postrzegany jako swoisty feminizm lat sześciedziątych i siedemdziesiątych."
Słowa autora prac Brucea Adamsa z jego strony adams-studio.com


ENG:
"Extensively tattooed, the pioneers of female tattooing represented in these paintings forthrightly control their appearance - the iconization of their own bodies - confronting traditional ideals of beauty by creating their own canon within a subculture. Though these women predated the current fad, most female tattooing is still done on the body where it is covered by clothing in everyday situations. The dual acts of self-alteration and selective disclosure are forms of empowerment - affirmations of personal control. In this light the rise of the practice among women can be seen as an extension of the feminism of the sixties and seventies."
From Bruce Adams' statement on his website adams-studio.com

604.

Erik Jones

601.

PL:
Charlie Terrell lubi cytować Bukowskiego i sluchać Motley Crue.


ENG:
Charlie Terrell likes to quote Bukowski and listen to Motley Crue.

595.

PL:
"Dinozaurowe tatuaże" Joe Moormana

ENG:
"Dinosaur Tattoos" by Joe Moorman

594.

PL:
"Arte à Flor da Pele" to seria Eduardo Fiela, brazylijskiego malarza samouka tatuujacego swoje obrazy pracami wielkich mistrzów.
Wiecej tatuażu i płótna na: arteduardofiel.blogspot.com

ENG:
"Arte à Flôr da Pele" is a series created by Eduardo Fiel, a self-taught Brazilian painter, who 'tattooes' his work with old masters' works.
For more tattooed canvases visit: arteduardofiel.blogspot.com

[via: artodyssey1.blogspot.com]

591.

PL:
Australijska malarka Deidre But-Husaim wyszukuje bohaterów swoich prac na stronach dla poczatkujących modelek i modeli, spędzając godziny na przeglądaniu zdjęć w poszukiwaniu tego czegoś. Te czyste, nierzadko androgyniczne twarze opatruje zaprojektowanymi przez siebie tatuażami, odzierając je tym samym z banału i przezroczystości.
Wiecej na but-husaim.id.au

ENG:
Deidre But-Husaim, an Australian painter sources her subjects on wannabe models websites, spending hours on searching for that "something". At the begining they are a blank canvas onto which she superimposes elaborate ‘tattoos’ of her own design elevating her subjects in the process from the status of banal beauties.
For more inked purity visit but-husaim.id.au