PL:
Kolaże Handiedan inspirowane pin up girls, w niczym nie przypominają radosnych, cieszących oko ilustracji z rumianymi dziewczętami do jakich nas przyzwyczajono. Hanedian nie boi sie bawić formą i w swoich kolażach używa najprzeróżniejszych materiałów, od koronek, po zardzewiałą blachę, tworząc tym samym równie mroczne, co ciekawe prace.
Więcej prac znajdziecie na handiedan.com
A jeśli interesuje was, ile tak naprawdę wspólnego mają tatuaże i pinup girls - zapraszam was pod koniec kwietnia na Wrocław Tattoo Konwent, gdzie opowiem wam więcej (szczegóły wkrótce).
ENG:
Handiedan's collages inspired by pin up girls have nothing to do with the clear, colorful images of sweet, bubbly girls we all are used to. Hanedian is not afraid of mixing totally different materials like laces or rusty metal, creating dark yet interesting artworks.
Find out more at handiedan.com
PL: Lindsay Podd urodziła się i wychowała na Long Island, próbując wymazać tamten czas z pamięci mieszka i rysuje dla mas na nowojorskim Brooklynie.
ENG: Lindsay Podd was born and raised in a small town on Long Island that she would like to forget. She now resides in Brooklyn, NY and is illustrating for the masses.
PL: Heh, jeszcze kilka godzin temu byłam chyba ostatnią osobą, która jeszcze nie widziała "Ludzkiej Stonogi". Zobaczyłam i jak mam być szczera, to myślałam że utrata tego filmowego wianka będzie boleśniejsza, a tymczasem zamiast poczucia żem zgwałcona, czuję tylko lekkie obrzydzenie i (jakkolwiek dziwnie by to nie zabrzmiało) niedosyt;) IMDB
ENG: I guess, few hours ago I was the only one who haven't watch "Human Centipede". Well, I can say now that I have, but instead of feeling raped after losing this movie innocence, I feel more like a bit disgusted yet (I know this is gonna sound strange) I expected something more. IMDB
PL: Jakiś czas temu, jeden z moich znajomych, oddany fan Marylina Mansona wysłał mi prace autorstwa Zoe Lacchei do płyty tego pierwszego "The Golden Age of Grotesque". Nie powiem, że jakoś specjalnie mnie zachwyciły, chociaż seria inspirowana gejszami, już skradła mi serce;) Zresztą, zobaczcie sami na zoelacchei.com Dzięki Michał:)
ENG: Quite a while ago one of my friends, a great fan of Marylin Manson sent me Zoe Lacchei's works for the MM's album "The Golden Age of Grotesque" and even if I somehow liked the illustrations, I really got hooked after seeing her geisha inspired series. Go check yourself at zoelacchei.com. Thanks Michał!:)
PL: Stieg Larrson tak pisze o Lisabeth "Dziewczynie z Tatuażem" Salander w "Mężczyźni nienawidzą kobiet": "jest bladą, anorektycznie chudą i ostrzyżoną na jeżyka dziewczyną z kolczykami w nosie i brwiach. Na szyi miała wytatuowaną dwucentymetrową osę, a wokół lewego bicepsa i kostki – prosty szlaczek. Kiedy zakładała koszulkę na ramiączkach, można było zobaczyć, że również jedną z łopatek zdobił większy tatuaż przedstawiający smoka. Farbowała swoje naturalnie rude włosy na kruczoczarno. Wyglądała, jakby właśnie obudziła się po tygodniowych orgiach z grupą hardrockowców" Jeśli czytaliście książkę i widzieliście film, z pewnością braliście udział, bądź byliście świadkiem dyskusji o tym, czy i ile filmowa Lisbeth S. ma wspólnego z tą książkową. Artysta i pisarz Joseph Brian Davis, poszedł o krok dalej, zamiast zastanawiać się czy Oplev i Fincher nie minęli się z prawdą - za pomocą policyjnego programu graficznego stworzył portret pamięciowy Lisbeth bazując na książce. Proces powstawania portretu zobaczycie na http://www.bbc.co.uk/Liz_Salander a finalny produkt na górze. Dla porównania na dole po lewej Noomi Rapace w szwedzkiej a po prawej Ronney Mara w amerykańskiej ekranizacji. Jeśli interesuje was, kogo jeszcze sposród bohaterów literackich sportretował Davis, koniecznie zajrzyjcie na jego stronę: http://thecomposites.tumblr.com
ENG: In his book "The Girl with The Dragon Tattoo" this is how Stieg Larsson describes Lizabeth Salander: "a pale, skinny young woman who had hair as short as a fuse, and a pierced nose and eyebrows. She had a wasp tattoo about an inch long on her neck, a tattooed loop around the biceps of her left arm and another around her left ankle. On those occasions when she had been wearing a tank top, a dragon tattoo can be seen on her left shoulder blade.". If you have seen the movie, I'm sure you took part or just heard the discussion on how Oplev or Fincher were faithful to what's been written. An artist and writer Joseph Brian Davis took one step further and instead of talking, he imagines the appearance of literary characters using both the text that describes them ... and composite sketch-rendering software used mostly by law enforcement. The final image you may see above and if you want to see the process just visit http://www.bbc.co.uk/Liz_Salander. Below you might see Noomi Rapace in Swedish (on the left side) and Ronney Mara in American (on the right side) movie adaptation. If you're interested of who else of the literature characted has been imagined by Davis, you should visit http://thecomposites.tumblr.com.
PL: Kampania promocyjna czasowych tatuaży marki (bo to juz marka, nie czlowiek) Eda Hardy'ego "Tatuaże bez igieł" przedstawia 'wytatuowane' balony kształtem nawiązujące do ludzkiej sylwetki. Wiem, że wielu z was nie trawi Eda Hardyego, ale mnie się cholernie podoba to, jak Audiger wszedł pod strzechy i zawładnął teksylnymi sercami także tych, co na sam dzwięk maszyny dostają palpitacji. No i portfelami tez;)
ENG: An ad for a temporary tattoos by Ed Hardy "Tattoos without needles" features tattooed balloons that look like different parts of the human body. I know, some of you hate the brand (as it's not about the tattooer anymore), but I really like how it took hearts and wallets of those who probably would never even think about getting a tat.
PL: Niech Paul Marcinkowski i jego tatuażowa infografika będą przykładem, że szkoła nie zawsze zabija kreatywność, a szkolne projekty nie zawsze muszą być odbębnioną klepaniną. Chyba, ze takie cuda tylko na łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych.
ENG: May Paul Marcinkowski and his tattoo infographics be the example that school does not always kill creativity, and school projects can be quite interesting. Or maybe it's just happening when you study at the Academy of Fine Arts in Łódź, Poland.
PL: "Roman Barbarzyńca Krzepą chłop nie grzeszył, Nie miał jaj ni tatuaży"
Jeśli lubicie wykręcone poczucie humoru, a długowłosi, wytatuowani mieśniacy i metal nie są wam obojętne - jestem pewna, że uwiedzie was "Roman Barbarzyńca", duńska kreskówka autorstwa Thorbjørna Christoffersena, Krestena Vestbjerga Andersena i Philipa Einsteina Lipskiego. Więcej znajdziecie na IMDB i facebook.com/RonalBarbaren
ENG: "Ronal the Barbarian He was a weak boy Balls he had not Was not pierced anywhere"
If you're into twisted sense of humor, longhaired, tattooed badasses and metal, I'm sure you'll love "Ronal the Barbarian" a Danish animation by Thorbjørn Christoffersen, Kresten Vestbjerg Andersen and Philip Einstein Lipski. To know more vistit IMDB or facebook.com/RonalBarbaren
PL: Charlotte: No co ty, to wcale nie boli Aura: Właśnie, że boli. A to w ogóle wygląda jak kokarda? Bo wcale tak nie czuję... Charlotte: Zaufaj mi, na pewno ci się spodoba
Ten cytat doskonale oddaje klimat "Mebelków" (2009) Leny Durham, nakręconego za zaskóniaki amatorskiego filmu, w którym nie czuć wielkiego kina, nie ma znanych nazwisk, widać niedociągnięcia i braki, a jednak w swojej prostocie wciąga i nie pozwala się nudzić przez półtorej godziny. IMDB
ENG: Charlotte: Oh come on, it doesn't really hurt. Aura: It does hurt. You're sure this is a bow? It feel's very un-bowlike. Charlotte: Trust me, you're gonna love it.
The quotation is the perfect description for the Lena Durham's movie "Tiny Furniture". Low budget, friend instead of 'real' actors, simple story, seems like nothing one would really spend their time on watching, yet just trust me, you're all gonna love it. IMDB
PL: Jeśli podobała wam się pierwsza seria zmywalnych tatuaży artystycznego kolektywu PanTuNieStał które pokazywałam TU, to druga odsłona tychże, autorstwa robotaty w obiektywie Konrada Cioka też nie pozostanie wam obojętna. Kupisz TUTAJ za dychu.
ENG: If any of you liked these so polish almost misterious temporary tattoos by PanTuNieStał which I showed you HERE sometime ago, I'm sure you'll like these little tattoo gems designed by robodad and lensed by Konrad Ciok. If you have some spare money, better spend it HERE
PL: "Tatuowanie stanowi łącznik pomiędzy tym co prymitywne a tym co cywilizowane. Wytatuowana zapinka pasa do pończoch symbolizuje niewolnictwo a także tłumioną seksualność, jest atrybutem nienaturalnej i niezamierzonej kobiecości. Społeczny rytuał który tuszuje cielesne potrzeby zostaje ukazany, a kulturowe sprzeczności jasno oświetlone. Jako piętno przynależności do kasty, od której wymaga się ściśle określonego zachowania, zapinka staje się rodzajem memento. Kobiece ciało odrzuca to, co narzuca mu świat, a co nigdy nie było elementem kobiecości, dążąc do społeczeństwa w którym kobiety same będą mogły określać swoje role." Valie Export.
Ta wytatuowana Valie Export 2 czerwca 1970 roku, podczas performance'u we Frankfurcie zapinka to właściwie esencja artystycznego radykalizmu artystki. Fragment pasa do pończoch - męski fetysz i element fantazji - boleśnie i na zawsze pozostawiony na jej ciele by ukazać funkcjonowanie i społeczną rolę kobiety jako obiektu seksualnego i odbicie męskich oczekiwań. I jednocześnie przez posiadanie tatuażu, wpisać się w ten schemat.
ENG: "The tattooing of the body demonstrates the connection between ritual and civilization. Incorporated in a tattoo, the garter belt signifies a former enslavement, is a garment symbolizing repressed sexuality, an attribute of our non-self-determined womanhood. A social ritual that covers up a bodily need is unmasked, our culture’s opposition to the body is laid open. As a symbol of membership in a caste which demands conditioned behaviour, the garter belt becomes a memento. The female body peels off and discards the imprint of a world which has never been a woman’s world, in order to arrive at a human world in which women can autonomously define their existence." Valie Export.
The public tattooing of Valie Export on a stage in Frankfurt on 2 July 1970 exemplifies the radical character of her feminist art performances: a garter belt – a fetish of male sexual fantasies – is painfully, indelibly marked on her own body in order to disclose the functionalizaton and social role of the woman as sex object, and to reflect the social determination by males. At the same time, art is irrevocably engraved on her body.
PL: Plakaty zaprojektowane przez australijską graficzkę Lynnette Chiang jako część akcji promocyjnej jednej z klinik usuwania tatuażu. Oprócz stylizacji na stare zdjęcia, bardzo podobają mi się teksty (od góry, w wolnym tłumaczeniu): "Jak już wytrzeźwiałes, to może wpadnij?", "Pozbądź się staroci" czy "Przetnij w końcu pępowinę".
ENG: These posters were created by an Australian graphic designer Lynnette Chiang as a part of an advertising company for a laser tattoo clinic. I really like the quotes and the vintage look
PL: Zdjęcia te to częśc projektu "Flesh Love" autorstwa japońskiego fotografa Fotografa (sic!) Hala przestawiającego pary otulone folią spod której odessano powietrze. Hal włóczy się po dziwnych barach i tego typu miejscach, szukając charakterystycznych par, a potem opowiada im o swoim pokręconym pomyśle, licząc, że zechcą wziąć w nim udział. Więcej przyduszonych miłością znajdzuecie na photographerhal.com.
ENG: A Japanese photographer based in Tokyo who goes by the name Photographer Hal has created this wonderful series called “Flesh Love,” which features a number of couples who are vacuum sealed together. He likes to go to underground bars and places like that in order to find a couple that he thinks is interesting. He then approaches them with the idea of his bizarre project and hopes that they are willing to do something that is far out there. Go see more sealed love at: photographerhal.com
PL: Zbieram okruchy bodmodu porozrzucane w tworczosci i tfu!rczosci niebranzowej. Jeśli chcesz się podzielic jakimś cytatem bądź zdjęciem: rdza_spi(maupa)o2(kropka)pl
ENG: The blog is all about collecting crumbles of bodmod that can be found in high art or mainstream culture. If there's anything you'd like to share, just email me: rdza_spi(youknowwhat)o2(dot)pl