662.

PL:
Geoff Ostling w obiektywie Simona Grimmetta dla magazynu Landscape Architecture Australia.
Bardzo podoba mi się spokój tych zdjęć i prostota otoczenia kontrastująca z kolorowym, wytatuowanym ciałem. I taki niech będzie dla nas Nowy Rok, prosty, jasny, choć wciąż kolorowy i z rumieńcami (nie ważne czy od chłodnego wiatru, czy ciepłego słowa), i żeby nie ranił nas nikt i nic więcej, poza tatuatorem uzbrojonym w maszynę.


ENG:
Geoff Ostling lensed by Simon Grimmett for Landscape Architecture Australia magazine.
I love the calm on these pics, and so the mix of colorful tattooed body and simple scenery. And I guess, this is what I wish you all guys for the New Year, to keep things simple, yet colorful, and that nothing more than a tattoogun will cause you harm:)

661.

PL:
"Ten kapitan mógłby wam opowiedzieć niejedną historię. Od dawna nie polował na wieloryby, ale tatuaże przypominają mu stare, dobre dni. Ten na piersi upamiętnia zatonięcie wielorybnika Essex, tego samego o tórym pisał Melville w Moby Dicku. Inne przedstawiają morskie stworzenia które widział podczas rejsów. Siedzi na kupie dziwactw wyciągniętych podczas połowów z dnia morza."
Obraz i słowa: Skot Olsen

ENG:
"The sea captain in this painting has a lot of stories to tell. Even though his days of whaling are over, he still remembers the good old days with his tattoos. The tattoo on his chest commemorates the sinking of the Essex, the actual event that Herman Melville based Moby Dick on. The other tattoos show strange creatures he has seen during a life at sea. He sits on a pile of weird things he has pulled up in his nets and traps from the bottom of the sea."
bith, the painting and the words are by Skot Olsen

660.

PL:
Nie ważne czy lubicie Święta czy też nie. Tego brodatego gościa, zwłaszcza jeśli hojny, nie sposób nie lubić, a już na pewno trudno przejść obojętnie, gdy wytatuowany;)
Tego na gorze narysował i wytatuował (ten rękaw z dzwoneczkami i "deck tha hallz" (tytuł znanej kolędy przyp. rdzy) na piersi!;)) amerykański ilustrator Jake Parker którego prace możecie obejrzeć na agent44.com, a udostępnił na facebooku Koralik, którego za sprawą mikołajowej hojności zobaczę już w lutym;)

ENG:
Whether one likes Christmas or not, this bearded guy, especially when generous, just cannot be disliked, and it's really hard not to smile seeing him tattooed;)
The one above is drawn and tattooed (just look at the bells sleeve or the "deck tha hallz" chest piece!;)) by an American illustrator Jake Parker whose work can be seen on his website agent44.com. Thank you Koral for sharing this one on facebbok;)

659.

PL:
Jako dziecko Ellen Rose uwielbiała cyrk, jednak największe wrażenie wywarła na niej historia uwięzionej przez dzikich i wytatuowanej wbrew własnej woli kobiety. Już dorosła, Rose rozpoczęła serię obrazów zatutuowaną "Cyrk", inspirowaną zdjęciami z lat 1910-1935.
Jeśli wam się podoba, zobaczcie więcej na ellenroseart.com

ENG:
As a child Ellen Rose was fascinated by circus, but it was the tattooed-lady, tattooed against her will by wild jungle man, who left an indelible impression on 10-year-old mind. As a grown-up Rose started a "Circus Series" taking her images from 1910 to 1935 vintage photos.
If you want to see some more, visit: ellenroseart.com

658.

PL:
Modele Daniel Bamdad, Luka Badnjar i Vinnie Woolston w obiektywie Matthew Brookesa w projekcie ‘The Perfect Guide.’

ENG:
Models Daniel Bamdad, Luka Badnjar and Vinnie Woolston lensed by Matthew Brookes for the the editorial entitled ‘The Perfect Guide.’






[via: thefashionisto.com]

657.

PL:
Komiks ameykańskiego rysownika Wileya Millera. Dziesięcioletnia Danae rozmawia z byłym więźniem obozu koncentracyjnego o jego tatuażu.
Kliknij by powiększyć (wersja polska nad postem).
Przesłała Sarah.


ENG:
A comic strip by an American cartoonist Wiley Miller. A 10 y.o. Danae talks to Holocaust survivor about his tattoo.
Click to enlarge (english version below).
Thank you Sarah for sending me this one.

656.

PL:
Zdaje sie, że każdy z nas widział już wytatuowaną Marilyn w tysiącu odsłon, ale, czy ktoś z was przypomina sobie wytatuowaną Liz Taylor?;)
Tak naprawdę to mam lekki przesyt fotomanipulacji z tatuażem w roli głównej, ale coś jednak mnie urzekło w tym co Jason R. Hill zrobił Marilyn i Liz.

ENG:
I guess tattooed Marilyn Monroe is something we have all seen already, but then, have you ever seen tattooed Liz Taylor (below)?;)
The truth is that I'm a bit fed up with all these tattooed photomanipulations I see everyday, but then I somehow like what Jason R. Hill did to Marilyn and Liz.

655.

PL:
"Po ponad dziesięciu miesiącach przygotowań, ja, mój brat i nasz przyjaciel Taka, w końcu, po raz pierwszy spotykamy Soichiro, członka Yakuzy. Soichiro od razu przechodzi do rzeczy. Mówi, że to co chcemy robić, jest praktycznie niemożliwe. Że nikt z zewnątrz nigdy wcześniej nie był świadkiem tego, co chcę utrwalić na kliszy. Jemy, pijemy, palimy, wymieniamy podarunki.
Zaprasza nas do swojego gabinetu. Znów rozmawiamy. Pokazuję mu swoje wcześniejsze prace. Mówi, że fotografuję w japoński sposób. Śmieje się, gdy pytam czy to prawda, że każdy członek rodziny ma tatuaż i czy tatuowanie bardzo boli.
Potem pokazuje swoje.
Każdy tatuaż jest bardzo osobisty, pełen znaczeń zarówno dla jego posiadacza jak i jego rodziny.
Jedynym tatuatorem rodziny jest mistrz Horikyo.
Nie możemy jeszcze robić zdjęć, ale już wiemy. Soichiro podjął decyzję. Nasz projekt właśnie się rozpoczął i będzie trwał przez kilka najbliższych lat. Mój brat, ja... i Soichiro. Poznający się, opowiadający historię... Mam nadzieję, że wszystko pójdzie po naszej myśli."
Fotograf Anton Kusters napisał te slowa w styczniu 2009 roku, dziś projekt “ODO YAKUZA TOKYO” ma na swoim koncie dwie edycje książki, mnóstwo wyróżnień i wystaw.
Więcej znajdziecie na antonkusters.com

ENG:
"After more than 10 months of preparation and ground work by my brother and our dear friend Taka-san, finally, for the first time, we all meet over dinner. At first, Soichiro lays down the rules. Tells us what we want to achieve is near impossible. He says that the things we want to document, no outsider has ever been allowed to bear witness to. We eat, drink, smoke, and exchange gifts.
He invites us to his office. we talk some more. I show previous work. He tells me I photograph with a Japanese eye. He laughs when we ask if it’s true that all family members have tattoos, and if it’s painful to get one.
Then he shows his.
Each tattoo is so personal, he says, full of meaning to the bearer and his family. Only Sensei Horikyo tattoos for his family.
No pictures allowed yet, but now we know. Soichiro walked the walk and committed. Our project has begun for the next couple of years. My brother and I… and Soichiro. Becoming friends, telling the story… I hope everything will work out."
These are words written by the photographer Anton Kusters in January 2009. Today the second edition of the “ODO YAKUZA TOKYO” book is now out.
To know more, visit: antonkusters.com

654.

PL:
Plastyka to chyba jedyny przedmiot w którym William Chua Tiong Keng ksywka xiaobaosg, artysta z Singapuru, byl swietny. Nie wierząc w to, że mógłby wyżyć ze swojej twórczości, porzucił rysunek na rzecz korporacyjnej harówki, aż do dnia gdy frustracja sięgnęła zenitu i xiaobaosg stwierdził, że "raz się żyje" i trzeba przynajmniej spróbować. Szybko okazało się, że jest jednym z najchetniej kopiowanych artystów, więc chcąc nie chcąc musiał zacząć swoje prace dosłownie przykrywać znakami wodnymi. Mam nadzieję, ze mimo tego, i tak wam się podoba.
Jeśli tak, odwiedźcie xiaobaosgowego bloga albo facebooka

ENG:
Art was the only subject in school at which William Chua Tiong Keng or xiaobaosg is a Singapore-based artist and illustrator excelled. However, not trusting his ability to make a living in art, he started out as an average Joe with a 9 to 5 job. After a while, he became so dull that he thought to himself, “You only live once.” and decided to indulge his interest in art and at least give it a try. It worked, and now, thanks to art thieves xiaobaosg's art is even more known than the artist himself, so to avoid further stealing he is now watermarking every single illustration. I hope you like it anyway, though.
If you do, visit xiaobaosg's blog or facebook.

653.

PL:
Promocyjne video konferencji PixelShow autorstwa studia designu HelloHikimori obejrzalam dobre kilkadziesiąt razy, i nie przestaje mi się podobać.
Jesli wam nie, proponuje przypomniec sobie, nasza wlasna reklame gładzi szpachlowej, a potem jeszcze raz obejrzeć video nizej;)

ENG:
I've been watching this movie created by HelloHikimori for São Paolo event PixelShow over and over again and I still like it.
If you don't, just go back few post to watch a Polish plaster's ad, come back, play the video below, and then we can talk about;)

652.

PL:
Jeśli ktoś z was wie kim był Bas Jan Ader, to jestem prawie pewna że dzięki znacie go dzięki projektowi "I'm too sad to tell you" ("Jestem zbyt smutny, by wam powiedziec") (1971), a zwlaszcza filmu na którym Bas płacze (zjedź w dół jeśli nie znasz).
Zdjęcia Aspiriny nie nazwałabym hołdem, ale ponieważ mam je na komputerze od ponad dwoch lat i za każdym razem gdy się na nie natykam mocno mnie wzrusza (zarówno fotografia jak i historia Adera) - pomyślałam że wam pokażę.

ENG:
If any of you know who Bas Jan Ader was, I guess it's because of his "I'm too sad to tell you" (1971) project, especially video where Bas is crying (just scroll down to watch).
Wouldn't call the Aspirin's picture a tribute, but having this one on my comp for like over 2 years now and seeing it every now and then, still finding myself touched over and over again by the image and the Ader's story, I thought you might like it as well...

651.

PL:
Przyznaję, że przez chwilę łudziłam się, że mając takie rekawiczki, przynajmniej podjęłabym próbę opanowania panującego wokol mnie chaosu. Smutna prawda jest jednak taka, że pewnie nawet nie wyciągnęłabym ich z pudełka, ucieszywszy się tym że je mam i poprzestawszy na dalekosieznych planach co do ich zastosowania.
Ale jesli jednak ktos z was wierzy, ze rozowa guma i oldskulowy wzor moga byc skutecznym lekiem na wlasne lenistwo odwiedzcie perpetualkid.com, a potem wyslijcie mi fotke z przedswiatecznych porzadkow;)

ENG:
I was really exciting imagining myself cleaning up all the mess around wearing these gloves, but then I realized I wouldn't even open the box if I got'em.
But if any of you believe that a piece of pink rubber and an oldschool design might be quite a sloth remedy, visit the perpetualkid.com, and send me the pictures;)





[via: whokilledbambi.co.uk

650.

PL:
Dzieciaki Yakuzy niemieckiego artysty Ohyun Kwona. Tatuaże na rysunku zgodne są z prawidłami tego mafijnego odłamu japońszczyzny, choć poprowadzone nieco naiwną, dziecięcą kreską (zakładając oczywiscie, ze jakikolwiek dzieciak wpadłby na taki pomysł). Ale na tym podobieństwa się nie kończą, bo mamy tu jeszcze kilka brakujących palców, samurajskie katany czy opaski kamikaze. A ponieważ tatuażowy apetyt rośnie w miarę jedzenia, jakiś czas potem, Ohyun postanowił 'wytatuować' prawdziwe dzieci:

ENG:
The Yakuza Kids by a German artist Ohyun Kwon. The tattoos are adopted original yakuza mafia tattoos. Their style is redone in a way, kids might want to tattoo it, if they could... There are also other yakuza references within the picture, such as cut fingers, samurai swords and kamikaze headbands. Later on, Ohyun further developed the real yakuza kids with “tattoos":

649.

PL:
"Podmorskie cuda" z książki "Morze i Ziemia" (1889) autorstwa Jamesa Williama Buela, rysownika i globtrotera.
Wiecej rycin Buela znajdziecie na steve'owym flickrze

ENG:
"The sea and its wonders" from the book "Sea and Land" (1889) by James William Buel, an illustrator and globetrotter.
Find out more at steve's flickr

648.

PL:
Bender z Futuramy (o ktorym nie pisze tutaj zreszta pierwszy raz) w kresce francuskiego rysownika Nicolasa Le Borgne.
Wiecej prac Nico znajdziecie na odora.blogspot.com

ENG:
Just a quickie from a French illustrator Nicolas Le Borgne featuring one of my favourite cartoon characters - Bender from Futurama (whom I already mentioned on my blog before).
But there's lot more to see on Nico's blog odora.blogspot.com



[via:facelface.com]

647.

PL:
Tegoroczna grudniowa okladka paryskiego Voguea ukradla mi serce:)
Osiem lat temu (spojrzcie nizej) dla brytyjskiego Voguea (Maj 2003) Moss tez wystylizowano na Bowiego, wtedy z okladki Aladin Sane. Teraz wyglad Moss zostal mocno zainspirowany Ziggym Stardustem, a to co mnie sie najbardziej podoba, to (prawdziwy) tatuaz Kate nawiazujący do kotwicy na twarzy Davida z teledysku "John, I'm only dancing" (screen ponizej).
Zdjecie: Mert Alas and Marcus Piggott, nadworni fotografowie Voguea.


ENG:
The Vogue Paris cover for of this year's December issue just took my heart;)
We've had Moss doing Bowie' Aladin Sane like eight years ago (just look at the pic below) for Vogue UK (May 2003), but this time it's all going further. Moss as Ziggy Stardust is not only the red mullet, but it's also the anchor tattoo (real on Moss, drawn on Bowie's face for the "John, I'm only dancing" video, as you may see below).
Picture: Mert Alas and Marcus Piggott the Vogue's court photographers.